SACRUM ET PROFANUM

      Święty Jerzy przypuszczalnie urodził się w Kapadocji w dawnej Turcji z pobożnych rodziców i dorastał w atmosferze chrześcijańskiej rodziny. Był najprawdopodobniej żołnierzem, może wyższym oficerem armii rzymskiej. Za zdarcie antychrześcijańskiego edyktu Dioklecjana z murów miasta Nikomedii był okrutnie torturowany i zamęczony w palestyńskiej Liddzie z początkiem IV wieku (284 - 305). Ściety został mieczem. Kościół grecki nazywał św. Jerzego "wielkim męczennikiem", a jego dzień jest jednym z największych świąt. O jego wstawiennictwo proszono zwłaszcza przed bitwą.
      Za panowania pierwszych królów normandzkich wybrano go patronem Anglii, a król Edward III nazwał jego imieniem order rycerski nadawany tym, którzy wykazali się szczególnym męstwem w boju. Pierwszy kościół pod jego wezwaniem wzniósł Konstantyn Wielki. Kult św. Jerzego szeroko rozpowszechnił się od IV wieku, zrazu na Wschodzie, gdzie był czczony jako jeden z największych męczenników, a od IX wieku - na Zachodzie jako święty wspomożyciel. Okres walk w obronie Grobu Chrystusa stał się czasem niebywałego rozpowszechnienia kultu, będącego jednym ze znamion rozkwitu kultury rycerskiej. Pod Liddą krzyżowcy odbudowali w 1191 kościół św. Jerzego, zburzony wcześniej przez muzułmanów.

      Patron skautingu i harcerstwa. W większości środowisk harcerskich 23 kwietnia jest obchodzony jako Dzień św. Jerzego - patrona harcerstwa (ale i zarazem skautingu).
      Jest także patronem żołnierzy, kowali, artystów, rolników, miast (m.in. Moskwa, Neapol) oraz państw (m.in. Anglia, Bośnia, Gruzja, Holandia, Litwa, Niemcy, Rosja i Szwecja).

Święty Jerzy i smok
      Opowieść o świętym Jerzym i smoku jest legendą, przybyłą do Europy podczas krucjat i ponownie opowiedziana w formie romansu. Najwcześniejszy znany opis mitu pochodzi z rejonów Kapadocji i powstał na początku XI wieku (w ikonografii Kościoła Prawosławnego, Jerzy przedstawiany jako żołnierz, od końca VII wieku).
      W pełni rozwiniętej wersji zachodniej, smok zrobił swoje gniazdo na źródle, którego woda zaopatrywała miasto "Silene" (prawdopodobnie późniejsza Cyrena) w Libii lub miasto Lod, zależnie od źródeł. W konsekwencji, mieszkańcy musieli wypędzać smoka z jego gniazda, na czas, gdy nabierali wodę. Każdego dnia oferowali smokowi owcę, a jeśli jej nie znaleźli, musieli oddać zamiast jej jedną z dziewczyn. Ofiara była wybierana przez losowanie. Pewnego razu losowanie wskazało księżniczkę. Monarcha żebrał o jej życie, jednak bez rezultatu. Miała zostać ofiarowana smokowi, lecz na jego drodze pojawił się święty. Stanął twarzą w twarz ze smokiem, obronił się znakiem krzyża, pokonał go i uratował księżniczkę. Wdzięczne miasto porzuciło pogaństwo i przeszło na chrześcijaństwo.
      W średniowiecznych romansach broń (lanca lub miecz, w zależności od wersji), którą św. Jerzy pokonał smoka, nazywała się Ascalon.

Stowarzyszenie Artystów Świętego Jerzego

Stowarzyszenie skupiło kilkunastu łódzkich artystów, których pracownie mieszczą się w budynku przy ul. Św. Jerzego, gdzie malują, rysują, fotografują, projektują, piszą i komponują muzykę. Od kilku lat zawsze w pierwszej dekadzie maja ich pracownie są dostępne przez trzy dni z rzędu, dla mieszkańców Łodzi, gdzie można artystów odwiedzać i spotkać przy warsztacie twórczym.